siempre sigues ahí

| | 0 comentarios »
Pentsatzen jarri eta bazoaz. Bazoaz korrika, hemendik urrun. Batzuetan ez dut zure usainik gogoratzen eta... eta barruen zerbait txikiten zaidala sentitzen dut.

"And all again I wait for this, to fill a whole, to shake the sky in two. Another night with him... I'm always wanting you."



Sentimentuak ezin dira ezkutatu, ezin ditut ezkutatu. Ta zu.... zu beti hor zaude, ixilik.

Idas y venidas

| | 0 comentarios »
Ahora sí, ahora no. Me escapo, me escondo, me hundo, y me tiras del collar. Es como un sinvivir agridulce, que a veces aprieta y otras veces ahoga. Y las demás veces no existe vínculo.

¿Acaso la gente ya ha dejado de sincerarse para siempre? ¿Por qué se sigue, si en realidad se quiere parar, respirar, gritar y sonreir/llorar?

completamente extraños

| | 1 comentarios
"las mujeres vamos por ahí pensando en nosotros, y su versión de nosotros es yo y mi polla"

a lo Sexo en Nueva York

Deseos (de cosas imposibles)

| | 1 comentarios
¿Puede uno controlar lo que piensa, lo que desea?

a-sentimental

| | 1 comentarios
¿Dónde ha quedado el amor propio en cuanto a juegos sentimentales se refiere? Todo se reduce a un tira y afloja agotador.
De todas formas, siempre tienes un segundo -un mundo- de esas 24 interminables horas en las que no haces nada más que pensar y pensar y pensar. Pero,
...el amor propio no te conforta por las noches. El amor propio no te escucha cuando se pone el sol. El amor propio no te dice que le apetece más hacer el amor contigo que con Cindy Crawford.

Y es que no sólo hemos terminado mudos, también asentimentales hacia nosotros mismos.