Los primeros días sólo fue una corazonada, algún vacío en el aire. Pero no, mucho me temo que no quedó ahí.
Las paredes que me rodean echan de menos tu presencia, se van cayendo poco a poco. El orden se fue contigo, el día que te marchaste con ese beso húmedo que duró seis horas; tres meses; 4 años y medio.
Y yo sentada en el suelo, busco alguna partícula que no me haga dudar de tu existencia.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentarios:
badakizu Planetasek joko dola Saguesen aste nagusin? ustet lehenengo egunen dala... ia emozionatuta nao!!
egunek beti irauten dute urteek baina gehiago... hori egia da
ANE
Publicar un comentario